Twoja szczęśliwość na ziemi utożsamia się z wiernością wobec wiary, czystości i drogi, którą Pan ci wyznaczył,
Bruzda, 84
Pozwólcie, że wam coś poradzę: jeśli kiedykolwiek utracicie jasność światła, zwróćcie się do dobrego pasterza. Kto jest tym dobrym pasterzem? Kto wchodzi przez bramę wierności doktrynie Kościoła; kto nie zachowuje się jak najemnik, który widząc nadchodzącego wilka opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Zauważcie też, że Słowo Boże nie zostało wypowiedziane na próżno; to czego domaga się Chrystus – widzicie z jaką dobrocią mówi o pasterzach i owcach, o zagrodzie i o stadzie ? – jest praktyczną demonstracją potrzeby dobrego przewodnika dla naszych dusz.
To Chrystus przechodzi, 34,3
Wierność – służba Bogu i duszom – o którą cię stale proszę, nie jest łatwym entuzjazmem, lecz entuzjazmem zdobywanym na ulicy, kiedy się widzi, ile jest wszędzie rzeczy do zrobienia.
Bruzda, 298
Odwagi!… Również wtedy, kiedy droga staje się trudna. Czyż nie raduje cię to, że wierność twoim zobowiązaniom chrześcijańskim zależy w znacznej mierze od ciebie?
Napełnij się radością i dobrowolnie odnawiaj swoje postanowienie: „Panie, ja także tego chcę, możesz liczyć na moją małość!”
Kuźnia, 361
Pytasz, co jest fundamentem naszej wierności?
- W głównych zarysach zasadza się ona na miłości do Boga, która pozwala zwyciężać wszystkie przeszkody: egoizm, pychę, zmęczenie, niecierpliwość…
- Człowiek, który kocha, depcze samego siebie, zdaje sobie sprawę z tego, że nawet kochając z całej swej duchy, nie potrafi jeszcze kochać dostatecznie.
Kuźnia, 532
Wierność Biskupowi Rzymskiemu zakłada jasny i określony obowiązek: obowiązek poznania myśli Papieża wyrażonej w encyklikach bądź w innych dokumentach i starania się ze wszelkich sił, aby wszyscy katolicy z uwagą słuchali nauczania Ojca Świętego i do tego nauczania dostosowywali swoje życie.
Kuźnia, 633
Świadomość naszej słabości i naszych braków, zły przykład wytwarzający bolesny obraz małości a nawet nędzy duchowej niektórych z nazywających się chrześcijanami, złudna przegrana lub dezorientacja w niektórych przedsięwzięciach apostolskich, wszystko to – jako poświadczenie rzeczywistego istnienia grzechu i ludzkich ograniczeń – może być próbą dla naszej wiary, insynuacją pokusy i wątpliwością: gdzie jest siła i moc Bogą? W takim momencie musimy zareagować bardziej prawym i czystym praktykowaniem naszej nadziei i starać się, aby nasza wierność była bardziej stała.
To Chrystus przechodzi, 128, 4
Jasno poznałeś swoją godność syna Bożego. Nawet gdyby ta twoja pewność została kiedyś zachwiana – oby tak się nigdy nie stało – dalej podążaj zawsze wiernie tą drogą, bez oglądania się wstecz.
Kuźnia, 420