Ewangelia (Mt 11, 25-30)

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Komentarz

Fragment Ewangelii wybrany przez Kościół na święto liturgiczne Świętej Katarzyny Sieneńskiej to jedna z niewielu zapisanych w Ewangelii rozmów na głos pomiędzy Jezusem a jego Ojcem, Bogiem.

Pan Jezus cieszy się boskim sposobem objawienia się ludziom, przede wszystkim ze względu na adresatów tego objawienia. Boże sprawy nie są dla tych, którzy uważają siebie za mądrych i roztropnych, ale dla prostaczków, dla ludzi małych, prostych. I bycie małym nie wiąże się tak bardzo z wiekiem, ale raczej z sercem. Dlatego można nauczyć się być małym, prostym i Pan Jezus daje pewną wskazówkę, aby dojść do takiej postawy: «uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem». Pokora serca Chrystusa jest kluczem, który otwiera skarb objawienia. Jego łagodność jest prawdziwą mądrością.

Zrozumiała to, tak jak wielu świętych, Święta Katarzyna. Ona, niepiśmienna, potrafiąca jedynie czytać, została doradczynią książąt i papieży i jest obecnie Doktorem Kościoła. Jej głęboko mistyczne życie było połączone z konkretnym zaangażowaniem w burzliwe losy własnej epoki, także jeśli chodzi o politykę.

W ten sposób my, słuchając jedynie głosu Boga i pozwalając przekształcić się przez Ducha Świętego, możemy mieć wpływ na społeczeństwo. „Jeżeli chcesz być wielkim– zalecał święty Josemaría – stań się małym. Ażeby zaś być małym, musisz wierzyć tak, jak wierzą dzieci, kochać tak, jak kochają dzieci, oddać się w opiekę tak, jak to czynią dzieci...wreszcie modlić się tak, jak modlą się dzieci” (Prolog do Różańca Świętego).

Jeśli Pan Jezus ucieszył się objawieniem się Ojca prostaczkom, małym, ucieszy się jeszcze bardziej, jeśli jest wiele osób, które stają się prostaczkami, którzy wierzą, modlą się i dają się prowadzić jak małe dzieci wobec swojego Ojca Boga.