List Ojca (5 kwietnia 2017 r.)

Przed Wielkim Tygodniem Prałat Opus Dei przypomina centralne miejsce Jezusa Chrystusa w życiu chrześcijanina.

Najukochańsi, niech Jezus zachowa moje córki i moich synów!

Zbliża się Wielki Tydzień. Starajmy się przeżyć tak intensywnie te dni, byśmy mogli razem z św. Pawłem powiedzieć: mihi vivere Christus est!, dla mnie żyć to Chrystus! (por. Flp 1,21). Pan nie jest dla nas tylko dobrym przykładem. Przychodzi mi na myśl komentarz papieża: «Zawsze zwracałem uwagę, że papież Benedykt mówił, że wiara to nie teoria ani filozofia, ani ideał – to spotkanie! Spotkanie z Jezusem»[1]. Dla nas żyć to Chrystus. Niestety, czasami na skutek słabości, zmęczenia lub innych okoliczności tracimy sprzed oczu tę rzeczywistość. On natomiast zawsze na nas czeka, nawet wychodzi naprzeciw tych, którzy go nie szukają[2].

Czytanie Ewangelii z miłością pomaga wzrastać w przyjaźni z Jezusem «od czego wszystko zależy»[3]. Pomaga szukać Go, znaleźć Go, zaprzyjaźnić się z Nim, kochać Go [4]. Gdy kontemplujemy Jego życie, Bóg zawsze nas zaskakuje nowymi światłami. Chociaż czasami może nam się wydawać, że czytanie Ewangelii nie zostawia w nas śladów. Jednak potem przychodzą myśli lub słowa Jezusa, Jego reakcje, gesty, które oświecają sytuacje zwykłe lub nadzwyczajne naszego życia. Chodzi o to – o taki dar proszę Pana dla wszystkich – byśmy oddychali Ewangelią – Słowem Bożym. Pomoże nam w tym tak wiele dobrych komentarzy Pisma Świętego w tekstach św. Josemaríi oraz życiorysy Jezusa, pisma Ojców Kościoła itd.

Ostatni Kongres Generalny podkreślił centralne miejsce Jezusa Chrystusa. Marzymy o tym, by w tej wielkiej katechezie, jaką jest Dzieło, wszystko się kręciło coraz bardziej wokół Jego Osoby [5]. Pragniemy zagłębiać się w Ewangelię, prowadząc pogadankę, wykład czy medytację lub rozmawiając o życiu chrześcijańskim z przyjacielem; przekazujmy z blaskiem wielką wiadomość o miłości Boga do każdego. Jak mówił św. Ambroży: «Zgromadź wodę Chrystusa (...). Napełnij tą wodą twoje wnętrze, aby twoja gleba była nawilżona (...), sam napełniony, podlejesz innych»[6]. Proszę Najświętszą Maryję Pannę, aby nas nauczyła zachowywać i rozważać w naszych sercach, tak jak Ona, wszystko, co dotyczy Jezusa (por. Łk 2,19), byśmy kroczyli i pomagali innym kroczyć ścieżkamikontemplacji, każdy tam gdzie Bóg go powołał.

Pomimo, że niedawno napisałem do Was długi list z konkluzjami Kongresu Generalnego, być może brakowało Wam w ubiegłym miesiącu listu od Ojca. Po rozważaniu i konsultacji z Asesorią Centralną i Radą Generalną, widzę, że dobrze będzie kontaktować się z Wami korzystając na zmianę z listów i krótszych tekstów, które dotrą do Was poprzez stronę internetową Dzieła. To narzędzie staje się teraz środkiem jedności.

W tygodniu po Wielkanocy odbędę kilkudniową duszpasterską podróż do Irlandii. Towarzyszycie mi modlitwą. Módlcie się też za 31 diakonów, którzy zostaną wyświęceni 29 kwietnia. Na zakończenie pragnę podziękować za bliskość, jaką mi okazujecie poprzez listy i modlitwę. Również moja modlitwa stale Wam towarzyszy.

Serdeczne życzenia Wielkanocne, błogosławi Wam z całego serca wasz Ojciec.

Rzym, 5 kwietnia 2017 r.


[1] Franciszek, Homilia, 28.11.2016.

[2] Kochać Kościół, 39.

[3] Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu (I), str. 8.

[4] Przyjaciele Boga, nr 300.

[5] Por. F. Ocáriz, List, 14.2.2017, 8.

[6] Św. Ambroży, Epístola 2, 4 (PL 16, 880).