Odwołajmy się raz jeszcze do doświadczeń codziennego życia, do postawy naszych matek na ziemi. Czego przede wszystkim pragnie matka dla swoich dzieci, które są ciałem z jej ciała i krwią z jej krwi? Jej największym pragnieniem jest mieć swe dzieci wokół siebie. Kiedy dzieci dorastają i matki nie mogą już utrzymać ich przy sobie, z niecierpliwością oczekują wiadomości od nich, porusza je wszystko, co się dzieciom zdarza, od lekkiej choroby aż po wydarzenia wielkiej wagi.

Zrozumcie, dla Matki Naszej, Najświętszej Maryi Panny, nigdy nie przestajemy być małymi dziećmi, ponieważ Ona otwiera nam drogę do Królestwa Niebieskiego, które zostanie dane tylko tym, którzy staną się jako dzieci (por. Mt 19, 14). Nie powinniśmy nigdy oddalać się od Pani Naszej. A jak Ją będziemy czcić? Zwracając się do Niej, mówiąc do Niej, wyrażając Jej naszą czułość, rozważając w sercu wydarzenia z Jej życia na ziemi, opowiadając Jej o naszych walkach, naszych osiągnięciach i naszych niepowodzeniach. (Przyjaciele Boga, 289-290)